De eerste weken

Inmiddels al weer ruim 2 weken in Belo Horizonte, tijd voor een nieuwe update. De eerste 2 weken heb ik bij Rosa in huis mogen verblijven, maar inmiddels ben ik verhuist naar Silvana en ben ik dus nu op de plek waar ik de komende anderhalve maand zal gaan blijven.

Werk
De universiteit waar ik mijn eerste werkdagen heb doorgebracht is Unifenas. Dit is een jonge private problem-based learning universiteit. Deze ligt vlakbij het Pampulha meer, dit is dus wel een eind buiten het centrum van de stad. Dit is de universiteit waar ook Ligia voor werkt. De eerste dagen heeft vooral Ligia mij daar wegwijs gemaakt. De andere universiteit waar ik ook mijn onderzoek zal doen en het overgrote deel van de tijd zal zitten te werken is de Federale universiteit van minas gerais (UFMG). Dit is een veel conventionelere, statigere, federale universiteit in de zogenoemde 'hospital area' (redelijk in het centrum) van de stad.
Inmiddels heb ik voor een groep docenten een presentatie gegeven over mijn studies die ik ga doen, en daarbij voor mij een first, letterlijk te laat bij die meeting gekomen en Rosa (met wie ik naar die meeting kwam) leek zich hier alles behalve druk om te maken. Hier in Brazilië is tijd een heel ander begrip en gelukkig was er dus ook helemaal niks aan de hand.

Belo Horizonte
Inmiddels begin ik sommige punten in Belo Horizonte te herkennen, maar ik vrees dat het nog wel even zal duren voor ik daadwerkelijk Belo Horizonte onder de knie heb. Het is een gigantisch grote stad en de logica in de opbouw is voor mij niet direct duidelijk. Inmiddels weet ik hoe ik met de bus naar mijn werk moet komen en alles wat ik hier in de buurt nodig kan hebben te vinden. Nu ben ik ook nog maar weinig zelf op pad geweest, omdat ik toch eigenlijk wel altijd tegelijk met Silvana naar huis of naar het werk ga, dat er altijd wel iemand is om mee te gaan lunchen etc. De afgelopen weekenden ben ik wat op pad geweest in Belo Horizonte, wat rondgelopen in de buurten waar ik verbleef en ook afgelopen zaterdag met Silvana en een vriendin van haar, naar wat (letterlijk) hoogtepunten van Belo Horizonte geweest. De stad heet niet voor niets Belo Horizonte en er zijn tal van mooie uitzichtpunten, vaak kun je alleen al vanuit de auto opweg naar het een of ander genieten van de prachtige uitzichten. Silvana nam me mee naar verschillende echt uitzichtpunten over de stad, echt prachtig.

Carnaval
De stad is eigenlijk sinds dat ik hier ben al volledig in de carnaval modus. Ieder weekend zijn er wel carnavalsrehearsels en regelmatig zul je moeten omrijden omdat delen van de stad hiervoor zijn afgesloten.
Zelf ben ik in het weekend na mijn eerste werkweek met Ligia en een vriendin van haar naar een carnavalrehearsel geweest in de nieuwe markthal. Heel interessant, echt een feest waar ik normaal niet gekomen was. De samba school daar was erg goed en ook daarna was er een leuk programma met een band. Hier kwam ik tot de conclusie dat hoewel er ook veel verschillen zijn tussen de nederlandse en de braziliaanse carnaval, dat er ook zeker veel overeenkomsten zijn: heineken bier, polonaise en kennelijk is carnaval niet alleen in Nederland berucht om het lastig maken/stukmaken van relaties(de vriendin van Ligia die meewas;-)).
Een weekend later ben ik met Silvana naar een carnavalsrehearsel van haar familie geweest. Allereerst was de lokatie waar dit gehouden werd echt supermooi! Je had een prachtig uitzicht over de stad en ook de lokatie zelf was erg mooi! Dit was een erg gezellig feest! Ik heb zelf nog even meegedaan, ik mocht 2 liedjes lang hun mooie liederen bevuilen met mijn getrommel;-).

Eten
Hier is eten belangrijk. Iedereen wil je continue allerlei lekkers geven en vanalles van hier uit de regio laten proeven. En ik moet zeggen het overgrote deel van de dingen die ik hier proef, vind ik ook erg lekker. Fruit is hier natuurlijk echt heel erg lekker. De kazen en de kaasbroden die ze hier hebben zijn ook erg lekker. Hier eten ze tussen de middag warm en dat gebeurt vaak in restaurantjes waar je je eten per kilo afrekent. Er is een restaurant op de UFMG met prima eten, waar ik veel geluncht heb, maar ook regelmatig word er besloten ergens anders te gaan lunchen. Er wordt vaak ook echt de tijd genomen voor de lunch. Verder is hier het avondeten dus juist vaak iets kleins en vaker niet warm. Een van de hele typische dingen hier is manioc, een meel van Cassave, waar ze hier veel mee koken.

Ik blijf me hier verbazen over de gastvrijheid en de vriendelijkheid van de mensen, iedereen probeert kosten wat kost met je te praten, ook al spreken ze beroerd engels en ik maar een zeer klein woordje portugees.

Hoewel het regelmatig nog een beetje zoeken is in meerdere betekenissen van het woord, begint ook steeds meer normaler te worden en begin ik zeker ook te settlen hier. Ik ben ongelofelijk veel aan het leren van deze ervaring over cultuursensitiviteit en over de relevantie van mijn onderzoek, en daarnaast ook zeker volop aan het genieten van Belo Horizonte.
En ik ben erg benieuwd, wat de komende dagen (carnaval) me aan nieuwe ervaringen gaat brengen. Wordt vervolgd,

Veel liefs uit een prachtig Belo Horizonte,
Lokke